recenzje

reżyseria: Peter Farrelly
scenariusz: Brian Hayes Currie / Peter Farrelly /
premiera: 11 września 2018 (świat)

Klasyczny film drogi obsypany Oskarami

2019WYGRANE (3) OSCARY

• Oscar – Najlepszy film
  Brian Hayes Currie, Charles B. Wessler, Jim Burke, Nick Vallelonga, Peter Farrelly
• Oscar – Najlepszy aktor drugoplanowy Mahershala Ali
• Oscar – Najlepszy scenariusz oryginalny Brian Hayes Currie, Nick Vallelonga, Peter Farrelly

2019NOMINACJE (2) OSCARY

• Oscar – Najlepszy aktor pierwszoplanowyViggo Mortensen
• Oscar – Najlepszy montaż Patrick J. Don Vito

3 Złote Globy

Z wielką obawą podchodziłem do tego filmu, ale okazał się lekką i optymistyczną podróżą w dobrym towarzystwie bez krzty nudy czy mentorskich zapędów. Mimo, że do filmów tzw. poprawnych politycznie mam atawistyczny dystans, ten film broni się bezpretensjalnością , poziomem żartu i jednocześnie dobrym rzemiosłem filmowym głównych bohaterów.

Serce nie sługa a miłość nie wybiera, tę prawdę, znaną wszystkim, sprzeda nam jeszcze raz w swym najnowszym filmie Nancy Meyers, reżyserka takich obrazów jak “Czego pragną kobiety” i “Lepiej późno niż później”. Całość podana jest w niezłej oprawie. “Holiday” ma inteligentny scenariusz i obsadę, w której znalazły się największe gwiazdy Hollywood. W głównych rolach można podziwiać Cameron Diaz i Kate Winslet i Jude?a Law, czyli najseksowniejszego mężczyznę świata.

Gdziekolwiek na kuli ziemskiej byśmy się nie znaleźli, problemy sercowe ludzi są z grubsza podobne. Recepty na samotność mogą być rozmaite, czasami warto wsiąść do samolotu i przenieść się na inny kontynent, a nasze życie zupełnie się odmieni. Tak postanawiają zrobić Amanda i Iris, dwie piękne dziewczyny mające problemy z facetami. Jedna zerwała z chłopakiem, druga jest zakochana bez wzajemności w koledze z pracy. Obie wpadają na pomysł spędzenia świąt w jak najbardziej odległym zakątku i znajdując swoje oferty w sieci, wymieniają się domami. Iris jedzie do Los Angeles, Amanda natomiast spędzi czas na angielskiej wsi. Oczywiście żadna z nich nie pozostanie samotna zbyt długo, bo jak to w komedii romantycznej, tuż za rogiem zawsze czai się nowa miłość.

Wielbiciele gatunku powinni czym prędzej udać się do wypożyczalni lub sklepu z płytami DVD, bo “Holiday” to prawie 140 minut naprawdę sympatycznej zabawy. Dużym atutem filmu są dopracowane postacie drugoplanowe, błyszczy zwłaszcza dziewięćdziesięciodwultetni Eli Wallach w roli starego scenarzysty ekscentryka.

Komedie romantyczne są odpowiedzią filmowców na ludzką chandrę. Z jednej strony jest to szlachetne, z drugiej trąci żerowaniem na ludzkiej słabości. Tak czy inaczej, gatunek ten może się pochwalić chyba jedną z większych ilości tytułów. Co za tym idzie, jest też najbardziej wtórny. Właściwie może co dwudziesty film wyróżnia się czymkolwiek, no bo co tu ukrywać – chyba już wszystko na ten temat zostało powiedziane, a odkąd Meg Ryan się zestarzała, prawdę powiedziawszy, gatunek ten stracił w USA rację bytu. Nie dziwi więc fakt, że pałeczkę przejęli Europejczycy. Francuzi nakręcili – skądinąd kultową już – “Amelię“, ale prym wodzą Brytyjczycy, a to za sprawą niejakiego Richarda Curtisa, który zapisał się w filmowym światku jako zdolny scenarzysta. To spod jego pióra wyszły takie produkcje, jak “Notting Hill“, “Dziennik Bridget Jones” czy “Cztery wesela i pogrzeb“. Kino gatunkowe wymaga solidnego warsztatu, takim też dysponuje Curtis i doskonale zdają sobie z tego sprawę producenci, którzy widząc już przyszłe zyski, pozwalali twórcy na co raz więcej. W końcu dali mu budżet na gwiazdy i pozwolili samemu wyreżyserować jego najnowszy pomysł, “To właśnie miłość“.

Curtis zaskoczył. Tym razem postanowił w nieco ponad dwugodzinnym filmie zawrzeć jakieś dziesięć różnych historii. Co ciekawe, dotyczą one nie tylko stosunków damsko-męskich, ale i miłości ojczyma do pasierba (reprezentujące tu relacje ojcowsko-synowskie) czy gwiazdy rocka do swojej kariery. A oprócz tego standardowo: premier zakochuje się od pierwszego wejrzenia w jednej ze swoich pracownic, zamężna kobieta podejrzewa, że jej mąż ją zdradza, młoda mężatka nie wie, co czuje do niej najlepszy przyjaciel jej męża, pisarz ucieka na południe Francji w poszukiwaniu natchnienia i zapomnienia o złamanym sercu, a znajduje nową miłość, młody chłopiec pragnie zwrócić na siebie uwagę najbardziej nieosiągalnej dziewczyny w klasie, kobieta zakochuje się w swoim koledze z pracy, dwaj kumple zakładają się, że jeden z nich poderwie Amerykankę w USA na swój brytyjski akcent. “To właśnie miłość” ma budowę przywodzącą na myśl nowelki, co po krótkiej matematyce daje około dziesięciu minut na historię. Jestem ciekaw, jak przy takim stanie rzeczy do filmu udało się zaprosić aż tyle osobistości brytyjskiego kina. Hugh Grant, Bill Nighy, Emma Thompson, Alan Rickman, Liam Neeson, Colin Firth, Laura Linney, Keira Knightley czy Rowan Atkinson. No i oczywiście w epizodycznej roli prezydenta USA importowany zza oceanu, Billy Bob Thornton. Jest więc sporo bohaterów, a każdemu z nich trudno odmówić barwności. Cóż, Curtis to mistrz w kreśleniu soczystych postaci.

Za tło historyjek scenarzysta obrał okres przedświąteczny. Czas Bożego Narodzenia z natury sprzyja rozwojowi ciepłych uczuć i pozytywnych emocji międzyludzkich, co kapitalnie wpisuje się w gatunek. Dzięki temu, “To właśnie miłość” jest idealną pozycją świąteczną, coś dla odmiany od wygłupów Chevy Chase’a czy Kevina samego w domu i Nowym Jorku. Dowcipna, pozytywna, miejscami błyskotliwa, ale przede wszystkim: prawdziwa. Bo Richard Curtis potrafi z najbardziej nieprawdopodobnych historii wyrzeźbić sytuacje i bohaterów, z którymi bez problemu każdy może się identyfikować. Bez względu na to, czy mówi o zaskakująco niepolitycznym z charakteru premierze, czy zakochanej parze cierpiącej na bariery językowe. Bez kokietowania widza przedstawia banalną i – w sumie – schematyczną opowiastkę tak, że zamiast irytować, działa wręcz kojąco. W takich sytuacjach laury spadają na aktorów i reżysera. Curtis jednak, jako debiutant za kamerą, nie robi nic specjalnego. Cała magia filmu (której jest tu więcej niż we wszystkich produkcjach o Potterze razem wziętych) ma swoje źródła w pracy pozostałej ekipy. W szczególności w obsadzie. Uwagę zwracają przede wszystkim starzy wyjadacze kina. Bill Nighy w roli podstarzałego rockmana jest fenomenalny, podobnie Alan Rickman jako nieco fajtłapowaty w swojej zdradzie mąż także świetnej Emmy Thompson. Jednak największe wrażenie robi duet Liam Neeson i Thomas Sangster grający role odpowiednio ojczyma i jego przybranego 12-letniego syna. Daniel to wdowiec, który zdał sobie sprawę, że ostatnim skrawkiem jego rodziny jest syn, Sam. Krok po kroku stara się odzyskać utracony z nim kontakt. Z czasem dowiaduje się, że chłopak jest… nieszczęśliwie zakochany. Łączy ich ta specyficzna samotność w miłości, i tak oglądamy rozwój niezwykłej męskiej przyjaźni. To bez znaczenia, że jednemu zmarła żona, a drugi śpi jeszcze z pluszowym misiem.

Reżyser zebrał utalentowaną ekipę i obsadę z wyczuciem postaci, w tle słuchamy znakomitych świątecznych i miłosnych songów, a wychodząc z kina, naprawdę trudno jest się nie uśmiechać. Przy nawałnicy przeciętnych filmów, jakie nam się serwuje, “To właśnie miłość” zdaje się być lekiem na nudę i większość chorób społecznych. Wszak optymizmu, nawet w nieco naiwnej dawce nie powinno się odtrącać.

Czy rzeczywiście jesteśmy w stanie zaprogramować Nasze życie tak, by toczyło się zgodnie z marzeniami ? Takie pytanie można by sobie zadać po obejrzeniu filmu Sekret. Jedno jest pewne film ten zgodnie z tytułem popycha Nas w ich kierunku i to jest największa siła tego filmu…

recenzja  filmu:

The Secret: Dare to Dream (original title)

Sekret: Odważ się marzyć (2020)

Autor recenzji:  Beata Broszkiewicz

All rights reserved®

The Secret: Dare to Dream (original title)

reżyseria

Andy Tennant

scenariusz

Bekah Brunstetter / Rick Parks

gatunek

Melodramat

Produkcja USA 2020 r.

Czasem wystarczy tylko jedna osoba, ale ta właściwa, któ®a potrafi wskazać drogę zagubionej bohaterce filmu pt. The Secret: Dare to Dream z 2020r. (SEKRET: ODWAŻ SIĘ MARZYĆ).

W główne role wcielili się aktorka Katie Holmes  jako Miranda Wells i aktor Josh Lucas jako Bray Johnson.

Miranda została wdową. Jak łatwo się domyślić nie jest proste życie kiedy traci się ukochaną osobę, i samotnie wychowuje się trójkę dzieci. Z kolorów pełnych życia, pasji, koloru, miłości wkracza szarzyzna, zanika entuzjazm, na twarzy gości coraz częściej smutek i łzy i pojawiają się trudności z zasypianiem. Ale czy aby na pewno tak busi być?Sami przecież majac wolną wolę decydujemy jak chcemy przeżyć zycie, z jakim nastrojem, co chcemy zbudować, stworzyć, które pasje pielęgnować i z kim.

Ale twarz-oczy mimika głównie  to zwróciło moją uwagę, nie bez znaczenia ma fakt iż główna bohaterka filmu w życiu prywatnym zakończyła swój trwający 6 lat związek. Z pewnością wczucie się w  rolę nie sprawiło kłopotu aktorka wiernie realnie oddała emocje, smutek, zażenowanie i tę 100% szczerość kiedy wyznaje Bray:
„nie rozumiem co tu się dzieje,

ciężko mi uwierzyć że jest lepiej, chyba  tak długo się martwiłam, że może  już nie umiem być szczęśliwa”.

Widz może dokładnie odczuć takie emocje jeśli zna podobne sytuacje, a przecież zażenowanie albo zawstydzenie, obawa, samotność, osamotnienie, zawstydzenie aby nikt łez nie zobaczył często towarzyszą wielu ludziom, naprawdę wielu a tak mało jest tych którzy pomagają, lub nie wiedzą że ktoś potrzebuje pomocy, czy wsparcia dobrym przyjacielskim słowem, kto by zatelefonował z propozycją pójścia na kawę i np. gofry.

Często emocje związane ze wstydem bądź cierpieniem, rozczarowaniem, wielką tęsknotą za Ukochanym Partnerem (w jej przypadku)-sprawiają że najnaturalniej nie chce się otwierać i zwierzać komukolwiek. Zazwyczaj jest to niewygodny temat i ludzie nie chcą doradzać. Może wynika to z niskiego poziomu inteligencji emocjonalnej, małej wrażliwości, empatii, lub myślenia tylko o sobie, podczas gdy właściwymi słowami mogliby wesprzeć kogoś kto np. stał się wdowcem/wdową/lub samotnej osoby(singiel/ka)

W końcowym etapie okazuje się że najwłaściwszą osobą jest psychoterapeuta, psycholog czy może psychiatra, być może jeszcze ktoś inny z innej dziedziny medycyny.

Człowiek kiedy zostaje sam traci ukochanego Partnera/bądź partnerkę ciężko mu/jej znaleźć kogoś komu mogłaby zaufać, lub kto by ją tak po prostu z wielką fascynacją mógł pokochać, bez warunkowo, bez ultimatum, w pełnej dyskrecji, uczciwie, chcący dobrze dla niej i co ważne chroniący ją w pełni jak najlepszy ochroniarz jej serca.

W filmie widz oglądając każde sceny z pewnością zastanowił się, czy jej smutek w końcu zmieni się i zacznie ufać?, czy zakocha się jeszcze?, czy zaleczy smutek i tęsknotę po poprzedniej miłości? np. kojącą serce modlitwą- któ®a jak wiemy jest najpiękniejszym prezentem dla człowieka będącego już pod skrzydłem Boga.

Zastanowiło mnie czy modli się codziennie za niego, czy pomyślała o tym ze można odmówić w konkretne święta w danym roku odpust zupełny? Wtedy duszy jej męża będzie lżej, bo on sam już sobie nie może pomóc.

Zbliżają się Święta Bożego Narodzenia poprzedzone Wigilią. Jako widz oglądający dzisiejszy film naturalnym jest, że takie myśli się nasunęły-hmm a co jakby film nakręcony był tuż przed świętami? na pewno przy stole zostawiłaby i dla niego krzesło i opłatek i w myślach się za niego pomodliła.

Jako widz mam wiele przemyśleń i ten scenariusz tzw. ‘Życiowy’ nasuwa refleksje, że mimo samotności należy swojej podświadomości mówić dobre myśli z kategorii wysokich wibracji jak i życzeń -scena kiedy jej dzieci pomyślały o pizzy i dostawca się zjawił😊 smakowita scena.

Czas goi rany, leczy smutek, może Miranda pogodziła się z śmiercią męża, najwyraźniej Bóg chciał jego wcześniej już u siebie ale jej w życiu postawił kogoś innego. Niezbadane są wyroki boskie, my mamy możliwość pomodlić się za tę osobę i starać się dobrze żyć w uczciwości, prawdomówności i wierzyć, że jest taka osoba/Mężczyzna gdzieś w świecie a może i na wyciagnięcie dłoni, któ®a na widok tej smutnej dziewczyny/kobiety/wdowy chciałby powiedzieć:

„wiesz… a może wypijemy razem kawę i zjemy takie chrupiące cieplutkie gofry, chcę Ci powiedzieć że nie będziesz nigdy sama, a ja postaram się otoczyć Cię bezpieczeństwem bo bardzo cię kocham, jesteś moją pierwszą i jedyną najjaśniejszą gwiazdą na Niebie, kiedy Cię ujrzałem wiedziałem to od samego początku…, lub zapyta co lubisz? ona odpowie co i on zamówi np. tę pizzę czy coś innego jakąś słodycz😊”. ®(to nie cytat z filmu😊)

Bray też ma swoją przeszłość która wpłynęła na jego sposób postępowania, na charakter, na jego podejście do życia- widzimy to w scenie na urodzinach córki Mirandy.

Ten film pokazuje jaką moc może mieć wiara, lub na głos czy w ciszy wypowiadane życzenia, marzenia, oraz że nawet w beznadziejnej sytuacji u Pana Boga nie ma nic co by się nie dało rozwiązać, naprawić, wybrać lepszą drogę życiową, czy wpaść na dobry pomysł dzięki czemu wyjdzie ona z impasu. Wszystko ma swoją przyczynę jest po coś, a człowiek ma wolną wolę aby samodzielnie podejmować decyzje. Szczęściem jest  spotkanie właściwego człowieka któ®y wie jak ochronić aby mogła już zaznać szczęście w końcu. Może Bray to zesłana brakująca cząstka jej duszy którą dla Niej wybrał Anioł, kto wie…

 Bray siedzący na dachu domu poradził Mirandzie:

„czasem lepiej jest poczekać aż wszystko się wyjaśni”.

Podobało mi się jak Bray w filmie remontował jej dom, takie pozytywne profesjonalne zmiany aby dom był pięknie wyremotowany i naprawiony😊, ulepszenie, to tak jak z psychiką lepiej się czujemy kiedy ktoś nam dobre słowo powie, kiedy idziemy np. do fryzjera upiększamy się, robimy coś dla zdrowia, od razu lepsze samopoczucie.

Scena kiedy Bray pakuje narzędzia do auta patrząc na dom Mirandy któ®y wyremontował i w tle piękny utwór zespołu  Striking Matches pt. Waiting (from the Motion Picture)

Natomiast jeśli poddajemy się rozpaczy, smutkowi i tęsknocie i że z wszystkim jesteśmy sami i jak ja wyremontuję dom-brakuje Mężczyzny…. to z takim nastawieniem emocjonalnym przeżywamy dni, czujemy  bezradność, samotność ponieważ takie wibracje wysyłamy do podświadomości. Nigdy nie można być pewnym tego że ten stan się nie odmieni. Należy wierzyć że najlepsze zaczyna się dopiero, stan smutku zmieni się w radość, a wiele w tym może pomóc ukochana osoba któ®a tak nagle może zjawić się w  życiu głównej bohaterki.

Patrząc w lustro czasem nie podobamy się sobie ale w oczach ukochanej osoby jest piękna. I dzięki niemu tak ona się poczuła.

Główna bohaterka filmu Miranda nie jest osobą łasą na wartości materialne- nie przyjęła drogiego prezentu – auta-jak i  reszta jej decyzji słuszna.

Jak można wywnioskować światełko się pojawiło  w postaci Mężczyzny i imieniu Bray dzięki któremu Miranda na nowo uwierzyła w miłość, przyjaźń, bezinteresowność, obecność i pomoc.

Warto spojrzeć we własne wewnętrzne sumienie i swój charakter, czy łatwo nam przychodzi komuś zaufać? Czy wierzymy w miłość bezinteresowną?, czy znamy to uczucie smutku, samotności, stresu, niepokoju i trudności z zasypianiem?, czy znamy to uczucie kiedy zadajemy sobie pytanie jak będzie? Komu ufać? Nie chcę aby ten przystojny mężczyzna mi pomagał nie wierzę-scena kiedy Miranda powiedziała Bray, że nie wie już jak to jest być szczęśliwą, albo jak ukryć przed innymi to że tak tęsknię do miłości swojego życia, żeby nikt nie widział tych łez?

Po obejrzeniu tego filmu myślę że roztopią się nie jednej osoby emocje, sumienie się odezwie, lub przypomni się znane uczucie i sytuacja z czasów młodości lub teraźniejszości i tęsknota o potrzebie bycia kochanym, o tym że jeszcze jest nadzieja i wiara w drugiego człowieka.

Zbliża się piękny czas Świąt Bożego Narodzenia, czas kontemplacji nad cudem narodzin, nad łaską bożą i czas w któ®ym łamiąc się opłatkiem składamy życzenia najbliższej osobie.

Czy wiemy już co chcemy najbliższej osobie od serca  powiedzieć? czy doceniamy jej obecność pamiętając dobrze jak to było kiedy była pustka i samotność, czy mamy w sobie siły na to aby wierzyć i mieć nadzieję że jeszcze ktoś zjawi siew naszym życiu dodając światła, nadziei, pasji, koloru, energii dobra? Nie zapominajmy o tym i pielęgnujmy dobro w sobie to jest Twój kapitał na wieczność.

Serdecznie polecam obejrzeć ten film  w reżyserii Andy Tennant.  Film skłania do wielu przemyśleń nad życiem, nad relacjami interpersonalnymi, nad związkami uczuciowymi, alienacją w społeczeństwie i próbą odnalezienia się w nim aby na nowo z wiarą wkroczyć w życie pełne pasji i świadomości oraz wiary w bycie kochanym i niesamotnym .

Film jest takim błyskiem pierwszej gwiazdy niosącej nadzieję na szczęście, miłość, bliskość, bezpieczeństwo, troskę i uśmiech na twarzy pomimo przeszkód i smutku. Co smutne kiedyś minie przyjdzie dobre, piękne, czułe, troskliwe, cierpliwe, nadejdzie ta jedyna wyjątkowa osoba niosąca miłość, któ®a pojawia się w różnym czasie życia.

Nie skończona recenzja:

Pewnego listopadowego popołudnia szukając wypełnienia raczej mało optymistycznego dnia trafiłem na film pt Pamiętnik. Film ten wyreżyserował Nick Cassavetes na podstawie opowieści Nickolasa Sparksa o tym samym tytule…

Recenzja filmu pt: The Notebook z 2004 roku w reżyserii Nick Cassavetes
zrealizowany na podstawie bestsellerowej powieści Nicholasa Sparksa.
“Pamiętnik” w reżyserii Nicka Cassavetesa  z 2004 roku gatunek melodramat zrealizowany na podstawie powieści Nicholasa Sparksa „Pamiętnik” nacechowany jest emocjami i sprawi że po policzku popłyną łzy.
W filmie aktorzy grający główne postaci Noah (Ryan Gosling) i Allie (Rachel McAdams) zagrali prawie idealnie, a który moment-ujęcie sceny bym zmieniła? o tym w dalszej części.
Poniżej przytoczę konkretne sceny z filmu jakie widz może obejrzeć, jeśli zdecyduje się na taką tematykę i historię dwojga zakochanych w sobie ludzi z różnych klas społecznych, oraz jakie przeszkody napotkali na swej drodze trzymając ich jak w sinusoidzie raz bliżej raz w dystansie, przeplatane emocjami, pragnieniem, tęsknotą, złością, dezinformacją, nieświadomością i wynikającymi z tego komplikacjami. A wszystko w rezultacie dotyczy siły miłości.
„Ona z miasta, On ze wsi,
Ona u stóp miała cały świat, On był bez grosza”.
(Opis Allie i Noah skromnego pracownika tartaku)

1. Zainteresowania Allie:
   Allie ma wypełniony po brzegi grafik,
   (…)między innymi, nauka tańca, plastyki etc.
   Noah- „Prosta droga do sukcesu, co robisz właściwie dla zabawy?,
   Myślałem że jesteś wolna, nie wyglądasz…”
2. scena kiedy Noah zachęca Allie do położenia się na jezdni
   Noah:”Nie robisz tego co chcesz?”, co robisz dla siebie?
   Allie:”Kocham malować, kiedy biorę do ręki pędzel świat jakby się uspokaja”
   3.Rechoczący głośny spontaniczny śmiech Allie –
   dodający jej lekkości charakteru granej postaci, widz dostrzega w niej kobiecość,
   piękno, delikatność, wrażliwość, temperament, młodość, jej emocje, wiarygodnie gra
   wiele scen w filmie, aczkolwiek jedną bym zmieniła i może jest to tylko niuans na
   wprost całego scenariusza- Allie zbyt lekko zareagowała kiedy jej mama
   zwróciła jej wszystkie listy jakie Noah pisał do Allie.
   Zareagowła jakby to nie było już takie istotne, jakby te emocje już zaleczyła, być
   może taka była wizja w scenariuszu.
   Zaraz później w scenie kłóci się z Noah-gdyż ten sądził że ona z nim zostanie skoro
   wróciła na kilka dni do niego spędzając intymne chwile-tu widzimy jej lekkość jakby
   nic się nie stało-ten czas z nim spędzony, jakby zagłuszyć chciała to uczucie z obawy
   co rodzice powiedzą, a co Hammond…, czuła powinność i posłuszność, bo już
   przyjęła pierścionek zaręczynowy od Hammonda (mężczyzna któ®ego poznała kiedy
   zgłosiła się jako wolontariuszka-sanitariuszka-opiekując się rannymi na polu walki)
   Lon Hammond -zagrany przez aktora James Marsden- kiedy wyzdrowiał wręczył jej
   pierścionek.
   I w myślach Allie powstała konsternacja w jej wnętrzu- duszy. W jednym momencie
   przebłysk, miała wrażenie jakby to Noah jej się oświadczył. Pamięcią sięgała znów
   do czasów spędzonych z Noah- ubogim mężczyzną któ®y pracował w tartaku, bo to

2
do niego czuła miłość, a Noah pisał codziennie przez 365 dni po jednym liście do niej, które niestety nie dotarły do niej, ponieważ jej mama je przechwyciła, obawiając się iż jej córka zaprzepaściłaby karierę i status materialny. W dalszej części filmu widz może zobaczyć scenę reakcji jej mamy, kiedy jej sumienie się odezwało, ponieważ była w bardzo podobnej sytuacji kiedyś, jak jej córka. Po kłótni i strachu otwarcia się na uczucie jakie jej chciał Noah ofiarować uświadomiła sobie, że jeszcze na tym etapie nie zaryzykuje by być z Noah.
Kończy się dialog kłótnią i ona odjeżdża (wraca autem) do domu.
W tej scenie widzimy jak ona wewnętrznie walczy krzykiem chce pokłócić się żeby rozstać, wróciła żeby zobaczyć co u niego słychać kiedy w momencie przymierzania sukni ślubnej natrafiła w gazecie na informację o Noah. Postanowiła do niego pojechać i zobaczyć się, być może pożegnać się i poinformować że jest już zaręczona z kimś. Co też zrobiła. Podświadomie pragnęła jego nadal wciąż pamiętając że nie odpisał na żaden z jej listów…
Widz może ujrzeć w kolejnych ujęciach sceny jak wytrwale przez te lata rozłąki Noah pracował nad wyremontowaniem domu (‘Plantacja Windsorów’ jak to określił) – Obiecał to Allie. Tęsknił do niej, niejednokrotnie popijając alkohol. Targany uczuciami postanowił dom sprzedać ale podświadomie odrzucał wszystkie oferty kupna.
Emocje rosną z każdą kolejną sceną aż do kulminacji, kiedy przyjechała do niego po tylu latach i On jej pokazał dom, następnie przyjechała znów nazajutrz i razem wypłynęli łódką i zerwała się ulewa przemoknięci wbiegli do domu i została u niego na noc, spędzili razem romantyczną pełną pożądania, tęsknoty i miłości noc wtuleni w siebie.

4. scena kiedy pierwszy raz zabiera Allie do domu jak go określił „Plantacja
   Windsorów”
   :”kiedyś go kupię I sam wyremontuję,
   Trzeba tylko nowych podłóg, ścian, kanalizację..”
   Czego byś chciałą?
   Allie:-„Białego domu z niebeiskimi żaluzjami (…)
   Weranda stalowa nierdzewna pilibyśmy tam herbatę o zachodzie słońca”.
   Allie do Noah:
   -„Przyprowadziłeś mnie tu żeby to się stało?
   Noah:-Nie
   AllieNie masz zadnych zmartwień
   Noah:”Kocham Cię, domyśliłaś się?
   Allie-„Ja Ciebie też”
   Widizmy jako widz oglądający te scene filmową że Allie jest wrażliwa, ma gonitwę
   różnych myśli, obaw co ktoś powie, denerwuje się, obawia, strachliwa i co ważne
   kocha Noah, a On jest na tyle szarmancki że ją uspokoił mówiąc:
   ”Nie musimy tego robić”.
   I w rezultacie i tak do niczego erotycznego nie doszło, bo wpadł jego kolega mówiąc
   że rodzice tu biegną żeby ją uchronić. Możemy domyślić się że pochodzi z
   konserwatywnego domu, gdzie nie przystoi nastoletniej dziewczynie samej spędzać
   do późnych godzin czasu z Mężczyzną któ®ego dopiero co poznała.

3
Taki scenariusz w tym momencie jest najodpowiedniejszy jak na ten etap dopiero
rozpoczynającej się znajomości, bo choć gorące sceny namiętności miedzy dwojga
nie brakuje to pojawiają się w późniejszym etapie rozwoju relacji uczuciowej tych
dwojga Allie i Noah.

5. opis Lon Hammonda:
   -„przystojny, dowcipny, czarujący, świetnie tańczy (…)i był bajecznie bogaty”
   Hammond do Allie:-„Jeśli za mnie wyjdziesz przegrasz z nimi rebeliancką wojnę”

Zabawna scena w fimie:
1.Sytuacja kiedy Allie z chłopakiem jedzie w kole młyńskim a Noah wisi przy poręczy
mówiąc że skoczy jeśli ona z nim nie umówi na randkę.
Widzimy tu wytrwałość biednego pracownika tartaku któ®y posunąłby się aż tak
daleko, byle tylko z nią się umówić na romantyczny wieczór.
Czy dzisiaj są jeszcze tacy Mężczyźni? zastanowiłby się nie jeden widz, któ®zy aż
tak zabiegali by o Kobietę nie mając grosza w kieszeni, ale wierząc silnie i mocno, że
dopną swego, bo taka jest siła miłości?

2. Kiedy wsiada zażenowana do auta i odjeżdża z posesji Noah ale w rezultacie
   rozwala mu drewniany płot i zaprosił ją do siebie.
3. scena w Morzu:
   Allie:-”powiedz że jestem ptakiem!
   Noah:-„jak Ty jesteś ptakiem to ja też”-trzymajac ją na rękach
4. scena kiedy ją uczy prowadzić auto
5. Noah do Allie:-„Głodna?zostaniesz na kolację?
   Allie:-„Mam słabą głowę jeszcze parę łyków i musiałbyś mnie nieść”��
   -„wspomnienia…to ten pokój..”
   Po miłosnej scenie Kiedy Allie całuje Noah, On odpowiada:
   -„potrzebuję odpoczynku i strawy, naleśniki i bekon i kawałek kurczaka”��
6. „Powróciła do jego życia jak gwałtowny płomień”
   „Twój puls pieści moje uszy”
   7.. Reakcja Lon Hammonda kiedy dowiaduje się że Allie go zdradziła:
   „mam do wyboru:-zastrzelę, skopię, zerwę z Tobą-wszystko do chrzanu ponieważ
   żadna z tych opcji nie da mi Ciebie”.
   Scena nacechowana emocjami jak przebłysk tamtego momentu odczuć:
   1.Kiedy przymierza suknie ślubną i mama pokazuje jej gazetę w którym przypadkiem
   zauważa informację o Noah że dom chce sprzedać. Mdleje.
7. Noah jadący autobusem I raz zobaczył Allie idącą chodnikiem z jej wtedy
   potencjalnym narzeczonym, szybko wybiega z autobusu biegnie za nią ale widzi że
   ona zasiada do stolika a jej narzeczony trzyma ją za dłoń ona ubrana w elegancką w
   kolorze ecru garson on w jasno szarej koszuli w podłużne paski. Ona uśmiecha się
   rozbawiona, ujął ją za dłoń i pocałował w usta. Na ten widok Noah zawrócił i
   posmutniał. Ten moment to go zmotywowało aby tym bardziej zabrać się za remont
   domu (jak to nazwał „Plantacja Windsorów”) jakby chciał coś udowodnić jej kiedyś że
   coś jest wart, że jest lepszy od tego jej narzeczonego.

4

-„Kiedy Noah ujrzał Allie, coś się w nim zacięło”.
Widz może odczuć doskonale jak to jest zobaczyć dawną miłość ukochana ale
niestety szczęśliwą z kimś innym. Scena bardzo dobrze odegrana.

3. Martha Shaw (Jamie Anne Allman) mówi do Noah:
   -„Kobieta wie kiedy facet patrzy w oczy i widzi Inną”-wtedy zrozumiałą że w sercu Noah jest zawsze tamta kobieta (Allie)i że on nigdy jej nie pokocha
   Noah:”ja już nie mogę, bo to zmieniło, popsuło się”
4. Allie krzyczy do Noah:
   -„zerwij ze mna od razu, to koniec,nienawidzę cie zjeżdzasj!”-po czym biegnie za odjeżdżającym Noah-to nie koniec nie zostawisz mnie!?
5. Kłótnia Mamy z Allie:
   Kiedy mama każe jej wyjechać na uczelnię, chcąc ich od siebie rozdzielić, Allie kłóci
   się z nią i pada w objęcia taty mówiąc ze kocha Noah i krzycząc do Mamy:
   ”Nic nie wiesz o Miłości!”.
   -„To się skończy złamanym sercem, albo ciążą, „nie jest dla Ciebie!”, bo to jest śmieć
   śmieć śmieć!!-więcej go nie zobaczysz”.
   6.Allie mówi do kolegi Noah:
   -„Powiedz tylko że go kocham”.
6. Noah z Allie:
   Allie: – Porozmawiajmy
   -Noah:”o czym?, Ty wyjeżdżasz ja tu zostaję, to nie miałem być ja,
   Nie to miałem w kartach”
   Allie:-„Jedź ze mną do Nowego Jorku
   Noah:-„I co miałbym tam robić?”
   Allie:-„Być ze mną”
7. Kłótnie:
   Noah krzyczy żeby została, Allie że musi wyjechać na uczelnię i że się już nie
   spotkają i kiedy umyślnie prowokuje kłótnię aby z nim zerwać-widzimy jej
   temperament-aby mniej bolało wykrzykuje rani emocjonalnie a tak naprawdę jego
   kocha i nie chce rozłąki.
   Jest pomiędzy żądaniem rodziców pójścia studia kształcenie wyższa klasa społeczna
   a miłością do Noah-który nie wiele mógł jej zaoferować ale obiecał że wyremontuje
   dom aby w nim razem mogli zamieszkać i zaoferował jej czystą silna wierną miłość,
   ale czy był wierny?
   Widz może się domyślić że jednak nie, bo lata rozłąki sprawiły że spędzał noc z inną
   kobietą, mimo to nie mógł o Allie zapomnieć.
   W filmie dobrze napisany scenariusz na podstawie powieści, bo zobaczymy jak Allie
   zaprasza do domu Noah tę kobietę Marthę aby ją bliżej poznać, dzięki takiemu
   gestowi Martha Shaw (zagrana przez aktorkę Jamie Anne Allman) żegnając się z
   Noah powiedziała:
   -„pierwszy raz od śmierci Richarda wiem że mam o czym marzyć”.

5
9.”Kłócili się bez końca i codziennie rzucali sobie wyzwania” (wyznania?)ajj�

Scena żenująca obrazująca jaka jest przepaść w klasach społecznych

1. scena przy stole rodzinnym w ogrodzie u rodziców Allie, kiedy ktoś pyta Noah ile zarabia w tartaku, odpowiedział bez żenady 40 centów/godzinę wprawiając w osłupienie i konsternację wszystkich gości…

Wzruszająca scena
1.Scena kiedy Allie odwiedza po latach Noah mówi:
-„Dalej jesteś taki sam, dom-pięknie go wyszykowałeś”
Noah:-„Tak jak Ci obiecałem”
2.scena na kładce tuż przy (Morze, jezioro..) w deszczu przemoknięci
Allie krzyczy do Noah:
-„Czemu nie napisałeś?
Dla Mnie
Noah krzyczy w deszczu do Allie:
-:”Napisałem do Ciebie 365 listów po jednym codziennie przez rok, to wciąż trwa!”>

2. scena na werandzie kiedy Allie w czerwonym kocu siedzi i maluje obraz, do
   domu Noah póka do drzwi Anne Hamilton (zagrana przez aktorkę Joan Allen)-matka
   Allie:
   -„Opowiedz mi o tych listach”-Allie
   -„Idź się ubierać przejedziemy się”-Anne
   Wtedy wyjawiła prawdę o swoim życiu zanim za mąż wyszła za tatę Allie.
   Wręczają Allie jej listy któ®e Noah do niej przez rok pisał powiedziała:
   -„Mam nadzieję że wybrałaś słusznie”.
   Anne (matka Allie):
   -„25 lat temu byliśmy nieprzytomnie zakochani- on robotnik z łopatą, tata wpadł w
   furie jak się dowiedział, nawet nie wiem kim on jest”, -kiedyś była w robotniku
   zakochana ale wyszła za mąż w rezultacie za kogoś innego,
   Anne:

• „kocham Twojego ojca”
  Scena kiedy stoją przy drodze obok miejsca pracy jej byłego ukochanego, Anne
  mówi do Allie:
  -„Czasem przejeżdżam ta okolicą zatrzymuję się i patrzę na Niego,
  Wyobrażam sobie jak inne wiodłabym życie”.
  3.przed domem koło auta:
  Noah do Allie:
  -„Opisz mi swoje życie jakie będzie za 30-40 lat”, jeśli nie przy jego boku j to jakie?
  -„Czego Ty chcesz, czego Ty pragniesz”?
  Allie zdezorientowana wykrzyczała:

6

-„To nie takie proste” i odjechała autem.
Jadąc w aucie zatrzymała się na poboczu i płacząc przeczytała jedne z listów któ®e
kiedyś do Niej Noah pisał:
„Jeśli kiedyś zobaczę Cię w innej przyszłości, uśmiechniemy się do siebie.
Uczenie się siebie, dorastanie w lepszej przyszłości”.(cytat mniej więcej)

4. scena kiedy Duke (zagrany przez aktora James Garner) opowiada tę historie
   Noah w teraźniejszości kobiecie Allie Calhoun w złotej jesieni wieku- (zagrana
   przez aktorkę Gena Rowlands).
   Elegancka kobieta niestety okazuje się że ma zaniki pamięci a Duke przychodzi
   odwiedza ja i opowiada jej ich historie miłości. Na szczęście przez parę minut
   przypomina sobie i tę parę minut ukochani tańczą razem przytuleni.
   Jest to wzruszająca scena pokazująca jak silna i wierna potrafi być miłość w zdrowiu
   i chorobie nie opuścił jej, trzymał ją w dłoni i przytulił.
   Duke powiedział jej:
   -„Miłość rozpala w sobie ogień (…)
   To miałem nadzieję ofiarować Tobie”.
5. Scena kiedy Allie i Duke (Noah) tańczą przytuleni:
   Allie :”Ile mamy czasu?”
   Duke-Noah:”Ostatnio razem to było niecałe 5 minut”.(jej demencja)
   „czas tak leci ucieka przez palce”
   Allie :”-Co u dzieci?”
   Duke:- Mają się świetnie
   Allie:”-powiesz im że je kocham?”
   Duke:-„powiem Skarbie”
6. scena w szpitalu
   Kiedy Duke przyszedł odwiedzić Allie,
   Allie:-„Co będzie kiedy nie będą już nic pamiętać?”
   Duke-Noah-„Będę tu nigdy Cię nie opuszczę”
   Allie:”_czy myślisz że nasza miłość może zdziałaś cuda
   Duke-Noah-tak myślę
   Allie:-„A myślisz ze mogłaby nas zabrać stąd razem?
   Duke: „Myślę że mogłaby wszystko, Kocham Cię Allie. Dobranoc.”
7. Duke mówi do dr:-„Gdzie kończy się nauka wkracza Bóg”

Moment szczerości
1.oddanie wszystkich listów pisanych do Allie
2.Allie mówi do Lon Hammonda:
„-Już nie maluję, kiedyś to uwielbiałam,
-Hammond:wiec zacznij,
-Allie „musze wyjechać rozjaśnić sobie myśli-do Seabruck
Hammond:-„ślub często wywołuje obawy”

7
3.Allie mówi do Lon Hammonda (potencjalnego narzeczonego)-w momencie rozterki uczuciowej:
-„Kiedy jestem z Nim (Noah) czuję się jak jedna osoba,
Przy Tobie jestem kimś innym”
Hammond:
-„Chcę Cię na własność, nie chcę Cię przekonywać, że powinnaś być ze mną”.
Allie pyta Duke:
-I co dalej?
-„wygrała prawda”.
-Myślisz że mogłabym być Allie?, weź mnie na spacer”
Duke:”Nie teraz skarbie”
Allie”Chwileczkę czy my się znamy?, nie zbliżaj się ani kroku dalej!…i opiekunowie przyszli z pomocą.
Film obrazuje wielką miłość, nacechowany emocjami, miłością od pierwszego wejrzenia, pożadaniem, spontanicznością, radością śmiechem, tęsknotą, wytrwałością (Noah remontuje dom „Plantację Windsorów” wierząc podświadomie że się z nią jeszcze spotka), wiernośc miłości- Duke opowiadający ich historę sprzed lat, wytrwałość i przywiązanie-Duke mieszkał w domu opieki z Allie.
Aktorzy odgrywający role zarówno postaci Noah I Alle jak i w sędziwym wieku Duke i Allie zagrali bardzo realistycznie, wiarygodnie, swobodnie, widz dokładnie może wczuć się w emocje jakie im towarzyszyły. Nie bez znaczenia ma informacja iż Aktorzy grający głównych bohaterów Noah (Ryan Gosling) i Allie (Rachel Mc Adams) po nakręceniu tego filmu łączyła miłość i w życiu prywatnym i trwała kilka lat .Być może dlatego tak swobodnie się czuli ponieważ czuli łączącą ich więź doskonale.
Widać to od samego początku kiedy się film zaczyna. Sceny ich dialogów.
Film daje wiele do myślenia pokazuje jak wielka i trwałą oraz wierna potrafi być miłość na przekór wielu i wszelkim przeszkodom, które wydawało się iż rozdzielą ukochanych a tymczasem Miłość na nowo na powrót ich scaliła.
Serdecznie polecam obejrzeć ten film The Notebook z 2004 roku w reżyserii Nick Cassavetes zrealizowany na podstawie bestsellerowej powieści Nicholasa Sparksa.